Eind mei ben ik voor werk met mijn compagnon Maarten naar Zweden geweest. Ik ben er zonder verwachtingen heen gegaan, maar boy, wat ben ik blij dat ik geweest ben. Ik heb er dingen geleerd en meegemaakt die ik niet zou kunnen bedenken zonder er werkelijk geweest te zijn.
Waarom gingen we naar Zweden? Maarten had onderzoek gedaan. Zweden is een land dat sterk gedigitaliseerd is, cultureel dicht bij Nederland staat maar waarbij bewustwording als bedrijfstak nog niet groot is. Er was ook een programma vanuit de overheid waarop je aan kon sluiten en waarbij een handelsmissie naar Zweden op het programma stond. Reizen voor werk heb ik in het verleden wel gedaan en lijkt mooier dan het vaak is, maar het kriebelde wel weer.
Toen we bij ons hotel aankwamen was er al direct een klik bij de receptie en hebben we gelachen, het was al in de avond, dus we hebben in de bar van het hotel nog een vegaburger gegeten en die was verrassend goed. Wat ook opviel is de vele woorden uit het Zweeds die goed voor ons leesbaar zijn zoals “utrymnings plan” wat ontruimingsplan betekent. De receptie was slechts een voorproefje wat er te komen stond. Praktisch ieder gesprek erna was gewoon raak. Een dag later hadden we een “mingling” op de Nederlandse ambassade op loopafstand waar grote Zweedse bedrijven een presentatie hielden over hun cyber security en om te kijken of hier overlap of gaps zijn met de NL bedrijven die aanwezig waren.
De eerste avond kon ik niet slapen en ben ik nog een rondje gaan wandelen om te rust te komen. Dan zie je ook het geografische verschil. Zweden ligt noordelijker en oostelijker en middernacht was het nog niet donker.
Wat ik leerde is dat Zweedse bedrijven graag het beste zijn en een presentatie beginnen met de belangrijkste wapenfeiten; er is altijd wel iets waar het bedrijf het beste in is, al is het maar een regio of een niche. Ook ligt de nadruk op de functie, wat is het en wat kan het, en minder op waarom je het zou willen gebruiken of concrete voorbeelden. Zweedse ondernemingen zijn het goed in opschalen en internationale groei. Denk maar aan merken als Ikea, Volvo en Ericsson. Technische cybersecurity zijn Zweden heel goed in, dat is wel duidelijk.
De presentatie van Ericsson door het hoofd cybersecurity was best interessant en naderhand was Maarten nog in gesprek met hem. Ik kwam erbij staan en begon in het Engels, maar dat was niet nodig. Jan woonde weliswaar al meer dan tien jaar in Zweden, maar kwam uit Nederland. Na een paar minuten begon het te dagen. Ik onderbrak hem, iets wat in Zweden overigens als erg onbeleefd gezien wordt, en zei: "Volgens mij hebben we samen op school gezeten”. Maar hij zette dat wat scherper aan en zei: “Ja, maar we hebben ook samen op scouting gezeten”. Direct kwamen de herinneringen boven en zag ik het ondanks de 35 jaar later.
Maar ook de andere gesprekken gingen goed en contactgegevens zijn uitgewisseld. Na de meeting zijn we met de Nederlanders van onze groep gaan eten bij een Italiaan. Populaire plekken trekken daar alle aandacht en zijn druk. We zaten met 14 mensen aan een tafel voor maximaal 10 personen, maar gezellig en lekker was het zeker. De ober / eigenaar deed een mooi verhaal en vertelde hoe hij ons ging verwennen. Vegetarisch is geen probleem, al maken Zweden het eten wel erg machtig.
We waren koud 24 uur in Zweden, maar mijn hoofd draaide al op volle toeren en weer kon ik niet slapen omdat ik lyrisch was. De mooie ontmoetingen, maar ook het gemak waarmee je een klik hebt met andere mensen ondanks dat je beide een taal spreekt die niet je eigen is.
Dus we lijken op Zweden. Open in de communicatie en nieuwsgierig naar anderen en direct. Maar er zijn ook verschillen. Zo kom je er niet snel tussen als het gaat om privéleven als je van buitenaf komt en houden Zweden van bewijzen en feiten. Niet van grootse verhalen en te zeker zijn van jezelf of uitspraken als “je moet”. In Zweden is er best een hiërarchie, maar worden beslissingen genomen nadat er consensus is bereikt. Dus iedereen moet betrokken en gehoord worden en pas als dit helemaal is uitgekaart is de Zweed klaar om actie te ondernemen. Die is dan ook snel en soepel, maar je kunt dat proces dus niet forceren.
Wat ik ook geleerd heb is dat Zweden een bepaald iets niet hebben: Privacy. Toen ik de details hoorde, kon ik het niet geloven, maar het is echt zo. Voordat ik dat verder toelicht, eerst even terug naar de digitalisering. Je hebt geen portemonnee nodig of cash geld als je naar Zweden gaat. Overigens ook geen paspoort. Alles gaat via draadloos betalen op je telefoon. Alles. Ik had wat Zweedse kronen meegenomen, maar het is met niet gelukt ze allemaal uit te geven.
Zweden onderling hebben ook iets als Tikkie hier en dat wordt zeer veel gebruikt. Alleen heet het geen tikkie maar swish. Nu komt de kicker. Swish is niet alleen gekoppeld aan je bankrekening maar ook aan je identiteit. Je weet dus altijd met wie je een transactie hebt en als je dat weet, dan kun je zeer veel informatie ophalen over die persoon. Zijn mobiele nummer, waar hij of zij woont, wat het huis waard is waar je woont, wat je salaris is, met wie je getrouwd bent en als je er een tientje voor over hebt ook het criminele verleden of diens BKR registratie. Privacy is iets wat de Zweed dus niet heeft. “Bullshit” dacht ik, want dit botste ook met AVG / GDPR, de Europese privacywetgeving. Overigens zijn er wel relevante details. Als je een BKR registratie opvraagt, dan krijgt diegene wel een berichtje wie deze heeft opgevraagd. Dus er is ook wel een vorm van transparantie.
De volgende dag hebben we een busreis gemaakt naar Linköping, een stadje vergelijkbaar met Eindhoven en waar een grote techcampus te vinden is. Ook daar hebben we naar diverse sprekers geluisterd en bedrijven daar bezocht. Daarna zijn er al een aantal mensen terug naar Amsterdam gevlogen, er is een kleine luchthaven daar en dit is meteen een bruggetje naar SAAB. Ja, Saab maakt auto’s en die tak is failliet gegaan, maar Saab zelf is nog heel groot in Zweden en vooral rondom Linköping. Ze maken daar het grapje; er zijn drie soorten mensen: Mensen die werken voor Saab, gewerkt hebben voor Saab of nog gaan werken voor Saab. Saab is groot in luchtvaart en de naam staat dan ook voor Svenska Aeroplan AktieBolaget en maakt van alles met betrekking tot vliegtuigen en militair materieel gericht op security. Alsof het vooraf gepland was had Saab die dag ook nog een grote vliegshow met straaljagers en toen we op de luchthaven aankwamen om mensen af te zetten was deze in volle gang. Erg indrukwekkend. Op de heenreis naar de campus had ik ook nog een boeiend gesprek met een Zweed die voor een Nederlands bedrijf werkt dat mee was. Ook dat gesprek zal me bijblijven en ging behoorlijk de diepte in. Over het universum, betekenis van het leven en wat intelligentie is. Wel grappig. Ik zei dat het met veel mensen ontmoeten lastig is om namen te onthouden en hij had dat ook. Dus hij vroeg mijn naam nog een keer en zei Henri. Toen vertelde hij zijn naam Gabriel. “Ah, my angel Gabriel” zei ik, en daarmee plaatste ik een anker in mijn hoofd, zijn naam zou ik niet meer vergeten. Toen hij mijn naam nog een keer vroeg, zei ik “Henri, as in King Henry”. Dat vond Maarten dan weer hilarisch en dat werd de running joke die dag. Maar het is een handig ezelsbruggetje! Spreek de associatie uit van een naam en deze blijft veel beter hangen!
Ook de laatste dag liep alles soepel en hadden we afspraken die los stonden van het programma. We moesten een stukje met de trein reizen en uiteindelijk weer terug naar de luchthaven om naar huis te vliegen. Alles liep zo soepel en tijdens de reis terug kon ik door het heldere weer steeds zien waar we vlogen.
Dus ja het was fantastisch en helaas was het zo druk en vol dat we niet eens naar het Abba museum konden gaan en we hebben niets toeristisch gedaan. Werk op kantoor ging ook gewoon door en ben nog wel wat daagjes bezig geweest om de achterstand in te halen.
Businesswise wordt het nu de uitdaging om een voet aan de grond te krijgen en dat zal niet gemakkelijk worden al hebben we al diverse digitale meetings gehad met de mensen die we daar ontmoet hebben. De kans voor ons product daar is enorm. Awareness staat nog helemaal niet op de radar daar en met de NIS2 in aantocht moet dit veranderen. Iedereen die we onze manier van werken lieten zien was onder de indruk en had interesse. Maar uit eigen ervaring weten we dat het begin zeer traag zal zijn. Dat er een grote golf gaat komen en awareness die daarbij hoort onvermijdelijk is lijkt mij evident. Daarmee is het duidelijk dat Zweden niet een eenmalig bezoek was. Het is dus een uitdaging die ik graag aan ga. Eén land is een vinding, twee een bevestiging, drie een patroon.
Leren is patronen herkennen en patronen heb ik gezien, nu is het tijd om ze te ontrafelen.
Henri Koppen 
Mooi verhaal Henri!